رژیا پرهام – تورنتو
با بابا تلفنی صحبت میکنم؛ به زبان فارسی.
دخترک نشسته و زل زده است به من. بعد از اتمام صحبتم، میگوید:
Razhia, I guess you are great at talking in your language! So, don’t be sad, because it doesn’t matter to me if you say “tree” to number “three”, at least you know your language vary well!
(رژیا حدس میزنم توی صحبت کردن به زبون خودت عالی باشی! پس ناراحت نباش، چون اصلاً برای من مهم نیست که به عدد «سه» میگی «درخت»، حداقلش اینه که زبون خودت رو خیلی خوب صحبت میکنی!)
و من نمیدانم این تعریف بود یا تخریب!